Wij zijn ons al aan het voorbereiden op de viering van het Paasfeest in deze veertigdagentijd, een stille tijd van inkeer en bezinning.
Op de liturgische tafel liggen gedurende de veertig dagen een jute kleed, stenen, zand, brood en een kruik met water, deze voorwerpen symboliseren de soberheid en het op weg zijn naar Pasen.
Elk jaar vieren we op Witte Donderdag de Sedermaaltijd. We volgen daarbij de Haggada, een vertelling met vaste elementen, zoals het samen eten, de Hallelpsalmen en uitleg van diverse symbolen.
Aan het eind van het oude jaar en ook aan het begin van het nieuwe jaar willen we als gemeenschap een kort moment de rust en de bezinning zoeken en elkaar voor het Aangezicht van God ontmoeten.
We proberen ons in de veertigdagentijd te bezinnen op wat wezenlijk is voor ons leven; door bepaalde dingen los te laten of juist meer aandacht te geven.
Op zondagochtend 3 december, Eerste Advent, wordt volgens Luthers gebruik een cantate in de dienst uitgevoerd: Nun komm der Heiden
Heiland, van Georg Philipp Telemann.
